شاعر: حکیم عمران عاجز
تو جھک سوہنے دے بوہے تے نگاہواں ہوندیاں ویکھیں
تو منگ حنین را صدقہ عطاواں ہوندیاں ویکھیں
بوصیری وانگ رو رو کے سنا سوہنے دیاں نعتاں
کرم ہویا تے پل اندر شفاواں ہوندیاں ویکھیں
حیا کر ایس دھرتی تے نبی دی آل دا ہر دم
قبر وچ اپنیاں بندیا حیاواں ہوندیاں ویکھیں
جیڑے ایتھے نئیں کردے ادب زہرا تے حیدر دا
تو ایتھے اوتھے اوہناں نوں سزاواں ہوندیاں ویکھی
حسین ابن علی دا بن، تہ لانت کر یزیداں تے
تو نیڑے رب دیاں اپنے رضاواں ہوندیاں ویکھیں
بٹھا کے کول بچیاں نوں سُنا عباس دے قِصّے
تو پیدا اپنی نسلاں وِچ وفاواں ہوندیاں ویکھیں
حشر دے روز جد آناں نبی لجپال نے عاجز
توں دھوپاں جاندیاں دیکھیں تے چھاواں ہوندیاں ویکھیں
نہ گھبراویں تے نہ ڈولیں توں نعرہ حیدری لاویں
پراں فیر اپنے راہواں توں بلاواں ہوندیاں ویکھیں
0 Comments